Het 'wacht-virus'

Het is 2014 en ik ben werkeloos. De maanden ervoor heb ik me kapot gewerkt om de baan als jobcoach die ik had te behouden. Mijn senior collega die me moest beoordelen gaf groen licht, de leidinggevende kiest toch voor rood. Drie maanden heb ik nodig om van deze klap en de klap van het stoppen van mijn relatie te boven te komen. Dan zet ik weer koers voor een nieuwe baan. Na wat netwerkborrels en bijeenkomsten word ik gescout voor een tof bedrijf. Een precies kloppende communicatiefunctie, ideale uren en een mooi salaris. Het bedrijf moet allen nog even de geldzaken regelen. En wat doe ik? IK wacht. Een tijdje later hebben we weer contact en er blijft dat de geldzaken niet rondkomen. Of ik in plaats van dit mooie salaris ook genoegen wil nemen met het minimumloon. Het is een buitenkans dus na veel denken besluit ik het te doen. Alleen ze moeten nog even de verdere geldzaken rondmaken. En wat doe ik? Ik wacht.

“De wachtstand of misschien wel aangeleerde hulpeloosheid”

Dit is ongetwijfeld herkenbaar voor velen, er wordt ons iets moois beloofd en wat doen we? We wachten. De mensheid is al vele malen onderzocht op dit thema. Onderzoeken van de Amerikaanse psycholoog Carl Rogers toonde al in de jaren ’70 aan dat wanneer mensen geen vooruitzicht hebben ze precies doen wat er van ze verwacht wordt, wachten. Om die reden doet dit onderzoek en de verdere gevolgen van het #Coronavirus me denken aan dit fenomeen. Want wat ben jij ongetwijfeld op dit moment aan het doen? Wachten tot het beter wordt, je situatie veranderd, tot je uitsluitsel krijgt van je werkgever of van de overheid over je uitkering. Of je nog op vakantie kan, of je bruiloft doorgaat etcetera. We komen allemaal in de wachtstand en misschien zoals sommigen wel in de stand van aangeleerde hulpeloosheid. Hoewel dat weer een ander onderzoek is :-).

Zo voorkom je het wacht-virus

Lieve Nederlander zet een stip op de horizon. Waar wil jij op wachten en wat ga je doen? Hoe kan je daarin je wachttijd nu vullen? Voor wie kan je er zijn naast jezelf of hoe kan je creatief worden en buiten-je-doos denken? Zo ga jij tijdens het wachten de dingen doen die voor jou goed voelen en waar jij goed in bent. Zo voorkom je dat er naast het gevaar van dit verschrikkelijke #Coronavirus, geen anders virus in je aan wordt gewakkerd, het wacht-virus. Hieronder drie tips om je erbij te helpen die mij in de praktijk op koers houden.

Maak de balans op

Zelf ben ik niet gezegend met het grootste financiële inzicht, dit al vanaf jonge leeftijd. Om die reden nam ik toen ik begon met ondernemen direct een accountant in de arm. John heeft zijn geld dubbel en dwars opgeleverd door me gedurende mijn groei in het ondernemen, geldwijsheden bij te brengen. De een heeft dit nu in deze tijd goed geregeld, de ander staat voor verassingen of je nu ZZP’er bent of in loondienst werkt. Mijn advies is dan ook: maak de balans op. Het klinkt misschien betuttelend maar ga er eens even rustig goed voor zitten. Ga precies kijken wat er in- en uitgaat, waar je op kunt bezuinigen en waar je meer inkomsten kan generen. Wat heb je absoluut nodig en wat kan je opzeggen? Ook zijn er zowel online als offline (accountants) toepassingen beschikbaar die je verder helpen met dit fenomeen. Dit kan je wellicht helpen, in mijn geval heeft zijn advies mij enorm veel opgeleverd. Leuke tips om te volgen zijn https://www.porterenee.nl/ (@Renee Lamboo) of https://www.fuckdiestudieschuld.nl/ (@Maaike Wind).

Zet je trots opzij

Je bent ongetwijfeld heel trots en wilt het allemaal zelf oplossen. Dit heb ik ook even gedacht tot ik allerlei goedbedoelde adviezen kreeg over het bezuinigen, aanvragen van bijzondere bijstand en andere regelingen. Als er meerdere mensen in je omgeving hulp op adviezen aanbieden, zet je trots opzij. Durf ze te laten meedenken, vraag uitstel van betaling aan waar het kan –(praktijk)-huur, hypotheken, enzovoorts. Daarnaast als je -nog sociaal- huurt kun je zelfs kijken wat je terug kunt krijgen. Binnen deze toeslagen vallen veel anderen regelingen en als je huiverig bent hierover net als ik kun je het in ieder geval over 2019 met terugwerkende kracht doen.

Neem een doel voor ogen

Neem een doel voor ogen waar je naartoe werkt. Het kan zijn dat je je kind op een bepaald niveau wilt houden of krijgen, het kan zijn dat je thuis taken wilt doen of het kan zijn dat je dat boek of die online training eindelijk eens start of afmaakt. Ga door waarmee je bezig wilt en kunt zijn en vergeet het wachten. Wat is je huidige situatie en wat is gewenste situatie? Waar wil je naartoe werken en wanneer ben je daarin tevreden? Stop met wachten, begin met beginnen!

 

Door: Bob Offereins
Coach, trainer en therapeut

Gerelateerde berichten

Pijn=Fijn

Het is een mooie zomerdag en je bent zeven jaar oud. Hijgend ren je -zonder te kijken - de straat over, keihard achter een bal aan die door een van je vriendjes richting doel geschopt is. Je mist net een losliggend stuk steen en gaat onderuit. Onmiddellijk bereikt een...

Wat ‘Prince of Persia’​ me leerde over strijden

Het is 1992, ik zit achter onze 386 PC bij mijn ouders thuis. Mijn broertje Freek en ik spelen ´Prince of Persia´; een spel meegebracht op floppydisks door mijn vader. Het spel komt uit 1989 en heeft een voor die tijd mooie en spannende uitstraling. We gaan snel door...

Alles is (zelf)liefde

In mijn eigen zoektocht en die van de mensen die ik begeleid komt het steeds als een rode draad terug: zelfliefde. Een groot cliché; ‘alleen als je van jezelf kunt houden kun je dit ook van een ander.’ Toch is het niet voor niets een cliché en voelt meer zelfliefde...

Ik ben alcoholist

Al mijn hele leven hebben drank en ik een haat-liefde verhouding. Dit begon al in de puberteit waar ik onder het dak van ons gezellige, warme jaren dertig huis, genoot van mijn eerste drankjes, terwijl de klanken van Bruce Springsteen's 'I'm on fire' uit de speakers...

Moet ik dit nu echt doen?

Altijd heb ik geloofd dat ik net zoveel – of misschien wel meer- leer van mijn cliënten. Laatst bemerkte ik hier weer een heel duidelijk voorbeeld van. Iemand vertelde mij over het ‘geheugensteuntje’ wat ze gebruikte uit voorgaande therapie ‘moet ik dit nu écht doen?’...

‘Een probleem is pas een probleem als het een gevoel is’

“Hoe voel je je op zo'n moment precies?” Vraag ik aan de client tegenover me. “Ja dan zie ik zo voor me dat ik X voel denk ik” Antwoordt de client. We hebben nog een wat langere weg te gaan observeer ik. Ergens tegen het einde van de sessie confronteer ik de client...

Het leven door jouw bril

Omgaan met culturele verschillen in je relatie met anderen Iedereen wordt puur, open en zowel mentaal als fysiek naakt geboren. In het begin kun je alleen lichamelijke voelen, daarna komen hier emoties en gedachten bij. Rond je 6e levensjaar is jouw identiteit...

Het leven door jouw bril

Omgaan met culturele verschillen in je relatie met anderen Iedereen wordt puur, open en zowel mentaal als fysiek naakt geboren. In het begin kun je alleen lichamelijke voelen, daarna komen hier emoties en gedachten bij. Rond je 6e levensjaar is jouw identiteit...

‘Een probleem is pas een probleem als het een gevoel is’

“Hoe voel je je op zo'n moment precies?” Vraag ik aan de client tegenover me. “Ja dan zie ik zo voor me dat ik X voel denk ik” Antwoordt de client. We hebben nog een wat langere weg te gaan observeer ik. Ergens tegen het einde van de sessie confronteer ik de client...

Moet ik dit nu echt doen?

Altijd heb ik geloofd dat ik net zoveel – of misschien wel meer- leer van mijn cliënten. Laatst bemerkte ik hier weer een heel duidelijk voorbeeld van. Iemand vertelde mij over het ‘geheugensteuntje’ wat ze gebruikte uit voorgaande therapie ‘moet ik dit nu écht doen?’...

Ik ben alcoholist

Al mijn hele leven hebben drank en ik een haat-liefde verhouding. Dit begon al in de puberteit waar ik onder het dak van ons gezellige, warme jaren dertig huis, genoot van mijn eerste drankjes, terwijl de klanken van Bruce Springsteen's 'I'm on fire' uit de speakers...

Alles is (zelf)liefde

In mijn eigen zoektocht en die van de mensen die ik begeleid komt het steeds als een rode draad terug: zelfliefde. Een groot cliché; ‘alleen als je van jezelf kunt houden kun je dit ook van een ander.’ Toch is het niet voor niets een cliché en voelt meer zelfliefde...

Wat ‘Prince of Persia’​ me leerde over strijden

Het is 1992, ik zit achter onze 386 PC bij mijn ouders thuis. Mijn broertje Freek en ik spelen ´Prince of Persia´; een spel meegebracht op floppydisks door mijn vader. Het spel komt uit 1989 en heeft een voor die tijd mooie en spannende uitstraling. We gaan snel door...

Pijn=Fijn

Het is een mooie zomerdag en je bent zeven jaar oud. Hijgend ren je -zonder te kijken - de straat over, keihard achter een bal aan die door een van je vriendjes richting doel geschopt is. Je mist net een losliggend stuk steen en gaat onderuit. Onmiddellijk bereikt een...